Erbakan Hoca hep derdi ki:
“Bugünü anlamak için tarihe; özellikle İslam tarihine bakın.”
İslam tarihi ise Hz. Adem’ den başlayıp günümüze kadar uzanan ve kıyamete kadar sürecek zamandır. Erbakan hoca dünyayı imtihan yeri olarak görür ve nizamında gece-gündüz olarak tarif eder. Nasıl ki güneş en tepede en güçlü haline geldiyse -işte o an- onun artık zayıflamaya başladığı andır. Ondan sonra gücü azalıp ufukta batar gider. Sonra da dünyaya gece hâkim olur.
İşte gece ve gündüz, hak ile batılı temsil eder. Bizim imtihanımızda dünyayı sırayla bir hak kuşatır, bir batıl...

Arap atasözü der ki:
”Kemaluhu zevaluhu...”

Yani bir işin zirvesi onun sonu demektir. Nasıl ki zulmün en kuvvetli anında bir Musa çıkar Firavunun düzenini yıkar. Roma’nın en kuvvetli çağında ise bir İsa çıkar ve Roma’nın düzenin yıkar. İşte kurtarıcılar, peygamberler küfrün zulmün, batılın en şiddetli, en güçlü anında ortaya çıkar ve hakkı hâkim kılar. Hak azı çoğa, zayıfı güçlüye galebe çaldırır. Son olarak da Peygamberimiz böyle bir dönemde ortaya çıkmış ve küfrün zulmün en güçlü anında hakkı hâkim kılmıştır. Peygamberlerin hayatlarına bakıldığı zaman davalarının en geniş halini görmeden vefat ettiklerini görürüz. Peygamberimiz vefat ettiğinde İslam devletini sınırları Mekke ve Medine Şehirlerinden ibaretti.

Günümüzde gecenin dünyayı kuşattığı ve zulüm hat safhada olduğu, oluk gibi Müslüman kanının aktığı bir dönemdeyiz. Yani gecenin aydınlığa döndüğü bir dönem.